2021 წლის 1 სექტემბერს, რუსეთის საგარეო საქმეთა მინისტრმა, სერგეი ლავროვმა, MGIMO-ში ახალი სასწავლო წლის ღონისძიებაზე საერთაშორისო დღის წესრიგის აქტუალურ საკითხებზე ისაუბრა. ერთ-ერთი კომენტარის დროს, ლავროვი საქართველო-რუსეთის ურთიერთობებსაც შეეხო და განაცხადა, რომ თუ საქართველო თავისი დასავლელი პარტნიორების პატრონაჟის შესანარჩუნებლად ე.წ. “რუსული კარტის” გათამაშებას შეეშვება, რუსული მხარე მეზობლური ურთიერთობების აღდგენაზე ნებისმიერ მომენტში თანახმა იქნება.
სერგეი ლავროვი, რუსეთის ფედერაციის საგარეო საქმეთა მინისტრი: “საქართველოს თუ ნამდვილად არ სურს „რუსული კარტის გათამაშება“ დასავლეთის მფარველობის შესანარჩუნებლად, მაგრამ სურს, იცხოვროს ნორმალურად ჩვენთან, როგორც მეზობლის გვერდით, ჩვენ ამისთვის ნებისმიერ დროს მზად ვართ.”
ლავროვის განხადებას ამერიკის შეერთებული შტატების ელჩი, კელი დეგნანიც გამოეხმაურა, რომელმაც ხაზი გაუსვა იმ ფაქტს, რომ ვიდრე ქართველები რუსეთის მხრიდან ოკუპირებული ტერიტორიების მიმართ კონკრეტულ ქმედებებს არ დაინახავენ, იქამდე რუსეთის მიერ გაკეთებულ ამგვარ განცხადებებს მნიშვნელობა ვერ ექნება.
კელი დეგნანი, აშშ-ს ელჩი საქართელოში: ”საქართველოს მოსახლეობას სულ ესმის განცხადებები კრემლიდან. მათ ექნებათ სანდოობა იმ შემთხვევაში, თუ გავლენ საქართველოს ოკუპირებული ტერიტორიებიდან და შეცვლიან ცხინვალის და აფხაზეთის აღიარებას, თუ შეასრულებენ 2008 წელს აღებულ ვალდებულებას. მე ვერ ვხედავ ამ მიმართულებით გადადგმულ ნაბიჯებს. ჯერ კიდევ არის შეზღუდვები ბაზრებზე. ვფიქრობ, რომ ვიდრე ქართველები არ დაინახავენ სანდო მოქმედებებს, კონკრეტულ მოქმედებას ოკუპირებული ტერიტორიების მიმართულებით, კრემლის განცხადებებს დიდი მნიშვნელობა არ აქვს“, – აღნიშნა კელი დეგნანმა.”
კელი დეგნანის განცხადებას კრემლისტური და ანტიდასავლური აქტორების მხრიდან ერთგვაროვანი გზავნილები მოჰყვა, კერძოდ, გამოიკვეთა შემდეგი გზავნილები:
- ფორმულა ჯერ დეოკუპაცია, მერე დიალოგი მიუღებელია
- დასავლეთი, არ არის დაინტერესებული კონფლიქტის მოგვარებით, რუსეთთან პირდაპირი დიალოგით
ფორმულა ჯერ დეოკუპაცია, მერე დიალოგი მიუღებელია
დიმიტრი ლორთქიფანიძე, პრიმაკოვის სახელობის ქართულ-რუსული საზოგადოებრივი ცენტრი: “ჩვენ არ უნდა ავყვეთ დასავლეთის დესტრუქციულ “ჭკუის დარიგებას” _ ჯერ დეოკუპაცია და მერე დიალოგი. არა, დიალოგი იმისთვისაა საჭირო, რომ მოხდეს ტერიტორიული მთლიანობის აღდგენა, და პირიქით ვინც გვეუბნება, მას, უბრალოდ, არ სურს, რომ ეს მოხდეს…”
დასავლეთი, არ არის დაინტერესებული კონფლიქტის მოგვარებით, რუსეთთან პირდაპირი დიალოგით
ირმა ინაშვილი, პატრიოტთა ალიანსი: “…როდესაც რუსეთის მხრიდან გაკეთდა განცხადება თანამშრომლობაზე, ძალიან პოზიტიური განცხადება… ვინ გააკეთა პირველი განცხადება? დააკვირდით ამას, ამერიკის შეერთებული შტატების ელჩმა საქართველოში და მერე გამოვიდნენ, ამის მერე საქართველოს უმაღლესი პოლიტიკური თანამდებობის პირები, როგორც დასჯილი ბავშვები! სკოლის მოწაფეები!“
გურამ ნიკოლაიშვილი, პატრიოტთა ალიანსი: “ეს სუვერენტეტის დარღვევა არ არის, როდესაც შენ აძლევ მითითებებს საქართველოს მთავრობას, პარლამენტს რო ისინი რა გზით უნდა წავიდნენ და ესე იგი უარი უნდა თქვა რუსეთთან დიალოგზე?“.
დიმიტრი ლორთქიფანიძე, პრიმაკოვის სახელობის ქართულ-რუსული საზოგადოებრივი ცენტრი: “შეერთებული შტატებისთვის გაცილებით კომფორტულია, საქართველო განიხილებოდეს მუდმივი დაძაბულობისა და კონფრონტაციის ზონად, ვიდრე რეალური კონსტრუქციული დიალოგი წარმოებდეს რუსეთთან…
ამერიკელებმა, პრაქტიკულად, ჩვენ მაგივრად გასცეს მოსკოვს პასუხი და უთხრეს, რომ საქართველო არ არის და ვერც იქნება მზად თქვენთან პირდაპირი დიალოგისთვისო.”
გულბაათ რცხილაძე, ევრაზიის ინსტიტუტი: დეგნანი პროვოკატორობს. მის განცხადებებში იგრძნობა შფოთვა იმაზე, რომ საქართველოსა და რუსეთს შორის ყინული არ დაიძრას, ურთიერთობები არ დათბეს. ამერიკის პოლიტიკის ქვაკუთხედი კავკასიაში სწორედ ეს არის _ გათიშოს საქართველო და რუსეთი ერთმანეთისგან.
ნიკა კორინთელი, “საქართველო და მსოფლიოს” ჟურნალისტი: “სერგეი ლავროვი: რუსეთი საქართველოსთან ურთიერთობის აღსადგენად მზადაა. “სტრატეგიული მეგობარი” კი რუსებთან დალაპარაკებასაც არ გვანებებს”.
ბესო ბარბაქაძე, “საქართველო და მსოფლიოს” ჟურნალისტი: “დასავლეთს ხელს არ აძლევს, საქართველო რუსეთთან ერთი–ერთზე სასაუბროდ დაჯდეს. ასეთ შემთხვევაში, უდიდესია იმის შანსი, რომ ურთიერთობა დარეგულირდეს და ყველა მიმართულებით სასიკეთო ძვრები დაიწყოს.”
ეკა ნასყიდაშვილი, “საქართველო და მსოფლიოს” ჟურნალისტი: “ე.წ. დასავლელი პარტნიორები ხშირად გვეუბნებიან, რომ რუსეთს უნდა დაველაპარაკოთ, მაგრამ, საქმე საქმეზე რომ მიდგება, აშკარად ხელს გვიშლიან. ამის მაგალითია ამერიკის ელჩის განცხადება, რომელიც დიალოგის გამართვაზე ლავროვის შემოთავაზებას მოჰყვა…”
ანი კიკნაძე, “ობიექტივის” ჟურნალისტი: “კელი დეგნანმა ლავროვს ხელისუფლების და საზოგადოების ნაცვლადაც უპასუხა, ელჩის ტონი და განცხადება სხვა ქვეყნის საგარეო საკითხებში ჩარევას უფრი ჰგავდა, ვიდრე პროცესის შეფასებას…”
სოსო ცინცაძე, პოლიტოლოგი: “ასევე ჰკითხონ ელჩს: თვითონ ამერიკა თუ ელაპარაკება რუსეთს, ჩვენ რატომ არ უნდა დაველაპარაკოთ?!”
რუსეთთან ერთი ერთზე პირისპირ დარჩენის რისკები
რუსეთთან პირისპირ დიალოგის თემას წლებია ადვოკატირებს კრემლისტური პარტია “პატრიოტთა ალიანსი”, მასთან დაკავშირებული ტვ “ობიექტივი” და სხვა აქტორები. კრემლთან პირდაპირი დიალოგი ჟენევის საერთაშორისო მოლაპარაკებების საპირწონედ განიხილება.
- ჟენევის ფორმატი საქართველოსა და რუსეთს შორის 2008 წლის 12 აგვისტოს ცეცხლის შეწყვეტის შეთანხმების შესაბამისად შეიქმნა და ცეცხლის შეწყვეტის შეთანხმების პირობების უზრუნველყოფის დაცვას ისახავს მიზნად.
- ეს ერთადერთი ფორმატია, რომელიც აფხაზეთის და ცხინვალის რეგიონის დე-ფაქტო ხელისუფლებებთან დიალოგს საერთაშორისო აქტორების – გაეროს, ეუთოს და ევროკავშირის და აშშ-ის მონაწილეობით მიმდინარეობს. ჟენევის ფორმატში ასევე მონაწილეობენ აფხაზეთის ავტონომიური რესპუბლიკის მთავრობის თავმჯდომარე, ყოფილი სამხრეთ ოსეთის ავტონომიური ოლქის დროებითი ადმინისტრაციის ხელმძღვანელი, ასევე სოხუმისა და ცხინვალის საოკუპაციო რეჟიმების წარმომადგენლები.
- ჟენევის ფორმატი მნიშვნელოვანია იმით, რომ საქართველო აგრესორი ქვეყნის პირისპირ სასაუბროდ მარტო არაა დარჩენილი და მასში საქართველოს ყველა საერთაშორისო პარტნიორია ჩართული.
- ჟენევის ფორმატში საოკუპაციო რეჟიმების წარმომადგენლები არა მხარეებად, არამედ ინდივიდუალურ არიან წარმოდგენილნი, რაც კიდევ ერთხელ უსვამს ხაზს თვითგამოცხადებული რესპუბლიკების სამართლებრივ სტატუსს და იმას, რომ 2008 წლის ომი საქართველოში მეზობელი სახელმწიფოს რუსეთის ინტერვენცია იყო და შესაბამისად კონფლიქტის მხარეები რუსეთი და საქართველოა.
საქართველომ რუსეთთან დიპლომატიური ურთიერთობები 2008 წლის აგვისტოში საქართველოს მიმართ განხორციელებული სამხედრო აგრესიის და რუსეთის მიერ ოკუპირებული აფხაზეთისა და ცხინვალის რეგიონების ე.წ. აღიარების საპასუხოდ 2008 წლის 2 სექტემბერს გაწყვიტა.
